CVILIS Türkiye, sivil toplum kuruluşları değerlendirmesini, European Criteria of Grant Management Capacity for Non-Governmentals (“EuroGMC”) ölçütlerini bire bir esas alan bir sistemle gerçekleştirmektedir. EuroGMC ilkeleri, Sivil Toplumda Kurumsal Yönetim ve Derecelendirme Derneği ile CVILIS’in ortak çalışması ile Türkiye koşullarına uyarlanmıştır ve sayfada ilan edilen içeriğin telifi, uyarlayıcı kuruluşların ortak fikri mülkiyetindedir.
1.1. Kurum, iktisadi işletme ya da kurum sandığı kadrosunda bulunan kısmi ve tam zamanlı, belirli ve belirsiz süreli iş akdiyle çalışan ücretliler, kurumun profesyonel işgücü olarak değerlendirilir. Profesyonel işgücünün görev tanımları net ve yazılı olmalıdır.
1.2. Profesyonel işgücünün görev tanımlarındaki olası çakışmaların nasıl giderileceği yazılı olarak belirlenmelidir.
1.3. Profesyonel işgücünün ve düzenli müşavirlerin çalışma usullerini düzenleyen, çatı mahiyette bir iç düzenleme bulunmalıdır.
2.1. Ücretlilerin yükselme (terfi) ölçütleri belirli olmalı ve kendilerine ilan edilmelidir.
2.2. Ücretlilere kariyer planlaması sağlanmalıdır.
2.3. Ücretlilerin performans değerlendirmesi, astları (mahiyetteki diğer ücretliler), üstleri (sorumlu oldukları ücretliler ya da yöneticiler) ve eş pozisyondakiler tarafından ortak ölçütler uyarınca her yıl veya bir yıldan kısa ilgili proje ve programların toplam dönemi sonunda yapılmalıdır.
3.1. Ücretlilere (a) ecel ile veya kaza sonucu vefat ve (b) özel ya da tamamlayıcı sağlık sigortası teminatı sağlanmalı; teminatın primi işveren kurum tarafından karşılanmalıdır.
3.2. Ücretlilere asgari iki yılda bir maaş zammı uygulanmalıdır. Buna ilişkin hükme iş akitlerinde yer verilebileceği gibi personel politika metinlerinde de yer verilebilir.
3.3. Ücretlilerin mesai saatleri belirli, tutarlı ve düzenli olmalıdır.
3.4. Ücretliler tarafından gerçekleştirilecek fazla mesai emeğinin hak ve karşılıkları, ilgili politika metinleri veya iş akitlerinde tanımlanmalıdır.
3.5. Ücretlilere (a) yol ya da yemek ve (b) kıyafet yardımı veya sosyal yardım sağlanmalıdır.
3.6. Ücretlilerin sosyal güvenceleri, gerçek maaşları uyarınca beyan edilmelidir.
3.7. Ücretliler için genel bütçede veya proje ve program bütçelerinde yasal tazminat karşılıkları ayrılmalıdır.
3.8. Ücretlilerin yıllık izin ve yol ya da mazeret izni düzenlemesi ücretlilerin erişime açık olmalıdır.
4.1. Kurum, belirli bir işin yerine getirilmesi için ilgili pozisyondaki ücretlilerin istifa ve çekilme tutumlarına ilişkin önleyici düzenleme ve teşviklerde bulunmalıdır.
4.2. Kurum ücretlilerine yönelik kurum içi memnuniyet anketleri düzenlenerek sonuçları paydaşlara açıklanmalıdır.
4.3. Kurum ücretlilerinin eğitim derecelerine göre temel maaş düzenlemesi ayrıştırması bulunmalıdır.
4.4. Kurum ücretlilerinin kıdem, deneyim ve bulundukları pozisyonlara göre farklılaştırılmış temel maaş düzenlemesi bulunmalıdır.
4.5. Kurum ücretlilerine ödenecek ücretlerde şehir tazminatı uygulaması bulunmalıdır.
4.6. İş akitlerinde asgari görev tanımlarıyla birlikte tarafların karşılıklı hak ve yükümlülükleri düzenlenmelidir.
4.7. İş akitlerinde ücretlilerin (a) kurum ya da bağımlısından başka işverenlerden elde edeceği veya (b) arızi olarak kazanacağı gelirlere ilişkin düzenleyici hüküm bulunmalıdır.
4.8. Kurumun kısmi ve tam zamanlı, belirli ve belirsiz süreli iş akitleriyle faaliyet gösteren tüm ücretlilerini kapsayan bir işveren sorumluluk sigortası bulunmalıdır.